به نقل از «مهر»

بهبود حمل ‌و نقل دریایی کشور در صورت تامین سوخت کم‌سولفور

تاریخ انتشار: ۲۵ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۱۰۴۵۶۴

یحیی ضیایی مهرجردی در گفت‌وگو با خبرنگار مهر، در مورد اهمیت و ضرورت تأمین سوخت کم‌سولفور برای شناورهای ایرانی و خارجی متردد در بنادر کشور، اظهار داشت: سازمان بین‌المللی دریانوردی (IMO) کنوانسیونی را مصوب کرد که بر اساس آن از سال ۲۰۲۰ میلادی استفاده از سوخت کم‌سولفور برای شناورهای اقیانوس‌پیما که به بنادر بزرگ دنیا تردد می‌کنند، الزام‌آور شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی ادامه داد: این کنوانسیون از سال ۲۰۲۱ میلادی اجرایی و قرار شد بنادر دنیا شناورهایی را که از سوخت کم‌سولفور استفاده نمی‌کنند پذیرش نکرده و در عین حال از شرایط لازم برای تأمین سوخت کم‌سولفور برای شناورهایی که به این بنادر تردد می‌کنند، برخوردار باشند.

دبیرکل اتحادیه مالکان کشتی ایران با اشاره به اینکه پیگیری‌های بسیاری از سوی سازمان بنادر و دریانوردی و اتحادیه مالکان کشتی ایران در راستای تأمین سوخت کم‌سولفور برای شناورهای ایرانی و حتی شناورهای خارجی متردد در بنادر ایران مدنظر قرار گرفته است، عنوان کرد: پیگیری‌های مختلف از طریق دولت، کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی، معاون اول رئیس جمهور و وزات نفت صورت گرفته است.

ضیایی مهرجردی با اشاره به اینکه تا سال ۱۳۹۹ هیچ گونه اقدامی از سوی وزارت نفت در راستای تأمین سوخت کم‌سولفور صورت نگرفته بود، بیان کرد: خوشبختانه در این راستا چشم‌انداز امیدوار کننده‌ای وجود دارد اما متأسفانه روند کند است و با نقطه مطلوب فاصله داریم.

وی ادامه داد: شناورهای ایرانی سالانه نیازمند ۱ تا ۱.۵ میلیون تن سوخت کم‌سولفور هستند و علاوه بر این باید نیاز شناورهای خارجی نیز به این عدد اضافه کرد.

دبیرکل اتحادیه مالکان کشتی ایران با اشاره به مشکلات شناورهای ایرانی به منظور تأمین سوخت کم‌سولفور از طریق یکی از پالایشگاه‌های داخلی کشور به مهر گفت: در رابطه با نقل و انتقال سوخت کم‌سولفور برای شناورهای ایرانی از پالایشگاه ذی‌ربط به بنادر نیز مشکلاتی وجود دارد که این مسائل باید از سوی متولیان امر برطرف شود.

ضیایی مهرجردی با تاکید بر اینکه مشکلات مختلف به وزارت نفت از سوی سازمان بنادر و دریانوردی و اتحادیه مالکان کشتی ایران منتقل شده است، گفت: سازمان بنادر و دریانوردی و اتحادیه مالکان کشتی با جدیت و شدت پیگیر مقوله تأمین سوخت کم‌سولفور برای شناورهای ایرانی هستند.

وی ادامه داد: تأمین سوخت کم‌سولفور برای شناورهای ایرانی موجب خواهد شد هزینه حمل‌ونقل کاهش یابد و به طور حتم می‌تواند وضعیت حمل‌ونقل دریایی کشور را بهبود بخشد.

کد خبر 5709160 مونا ربیعیان رمضان پور

منبع: مهر

کلیدواژه: سازمان بنادر و دریانوردی سازمان بنادر بندر چابهار بورس وضعیت ترافیکی جاده ها محصولات کشاورزی وزارت جهاد کشاورزی بازار مسکن ایران قیمت دلار بازار سرمایه اقتصاد چین مسکن جاده سازمان بنادر و دریانوردی بافت فرسوده بانک مرکزی ایران اتحادیه مالکان کشتی ایران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۱۰۴۵۶۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مزایای کریدور حمل‌ونقل سبز و دیجیتال دریایی چیست؟

کریدور حمل‌ونقل سبز و دیجیتال دریایی می‌تواند مشاغل سبز بیشتری ایجاد کند، بهبود سلامتی را برای جوامع محلی به ارمغان آورد و مزایای اقتصادی بی‌شماری به همراه داشته باشد.

به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، محدود کردن گرمایش جهانی به ۱.۵ درجه سانتی‌گراد نیازمند تسریع تلاش‌ها برای کربن‌زدایی بخش کشتی‌رانی است. حرکت اول در این ابتکار، توسعه یک کریدور حمل‌ونقل سبز و دیجیتال به‌شمار می‌رود که نه تنها از توسعه سوخت‌ها و کشتی‌های با کربن کم و صفر حمایت، بلکه مشاغل سبز و مزایای سلامتی خوبی برای جوامع محلی ایجاد می‌کند.

مطالعه‌ای جدید حاکی از آن است که یک کریدور حمل‌ونقل دیجیتال و سبز (GDSC) بین سنگاپور، لس‌آنجلس و لانگ‌بیچ می‌تواند بیش از ۷۰۰ فرصت شغلی در تولید سوخت با آلایندگی صفر و نزدیک به صفر تا سال ۲۰۳۰ ایجاد کند. این مطالعه جریان‌های تجارت دریایی بین سنگاپور، لس‌آنجلس و لانگ‌بیچ را تجزیه‌وتحلیل کرد و یک خط پایه از فعالیت‌ها و نیازهای انرژی برای کشتی‌هایی را ارائه کرد که تا سال ۲۰۵۰ در کریدور فعالیت خواهند کرد.

مطالعه حاضر همچنین نشان داد که این کریدور می‌تواند به بهبود سلامت برای جوامع محلی منجر شود و مزایای اقتصادی گسترده‌ای را برای کشورهای این مناطق به همراه داشته باشد.

سوخت‌های بدون آلایندگی و توسعه مشاغل

تجزیه‌وتحلیل‌ها مقدار سوخت‌های نزدیک به صفر و صفر مورد نیاز برای ترافیک در این مسیر را با مدل‌سازی استفاده از سوخت‌های جایگزین کربن‌صفر و نزدیک به صفر توسط کشتی‌هایی برآورده کرده‌اند که در کریدور تا سال ۲۰۵۰ فعالیت خواهند کرد. در این بررسی پارامترهای مختلفی مانند هزینه‌های تولید و در دسترس بودن سوخت با توجه به اهداف استراتژی IMO 2023 در مورد کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای از کشتی‌ها در نظر گرفته شده است.

کربن‌زدایی دریایی برای مدت طولانی در دستور کار بوده است، زیرا حتی اگر سهم کشتی‌ها در گرمایش جهانی نسبتاً کم باشد، بسیار مهم است. سازمان بین‌المللی دریانوردی (IMO) معتبرترین نهاد بین‌المللی در این زمینه است که پس از چندین نقطه‌عطف در کربن‌زدایی دریایی، در سال ۲۰۱۸ یک نقشه‌راه جامع با استراتژی اولیه کاهش گازهای گلخانه‌ای ترسیم و آن را در سال ۲۰۲۳ بازنگری کرد. در این بازنگری کاهش گازهای گلخانه‌ای هم‌زمان با دستورالعمل بررسی چرخه حیات (LCA) توسعه پیدا کرد و رویکرد چرخه عمر به‌عنوان یک بخش ضروری برای دستیابی به اهداف آب‌وهوایی شناخته شد.

فعالیت‌های انجام‌شده از طریق کریدورهای کشتی‌رانی سبز می‌تواند موجب کاهش کربن‌زدایی گسترده‌تر در سراسر صنعت دریایی شود و مزایای سلامتی برای جوامع محلی و فرصت‌های اقتصاد سبز را برای کشورها به ارمغان آورد.

کد خبر 746484